Դատարկություն
Սյուզի Հովհաննիսյան
Փնտրում եմ երկնքում մաքրություն , փնտրում եմ ջինջ ու լուսե աչքեր.. Փնտրում մթում լույս , խավարում արև .. Աչքեր որոնք կժպտան անկեղծորեն ինձ , ինչպես ամեն օրժպտում են հարազատներս .. Բայց ցավոք չեմ գտնում , մի գուցե ուղակի ինձ չեն հանդիպում .. Կամ երևի թե ուղակի չկան ինձ իսկապես սիրողներ , որովհետև չեմ տեսնում անկեղծ ժպտացողներ .... Կորցրել եմ ինձ , կամ այլևս այն չեմ ինչ առաջ էի .. Տխուր եմ երևի թե այն պատճառով , որ հիմա սիրտս դատարկվել է ... Շուրջս աղմուկ է , ներսումս ոչինչ .. Չկա նա ում կարող էի պատմել այն ինչ երբեք ոչ ոքի չէի պատմի ... Գիտեք դատարկությունն աշխարհում ամենավատ երևույթն է ... Երբ քեզ դատարկ ես զգում .. Բայցայն անցողիկ է , միայն թե հանդիպես մեկին ով կլցնի այն ...
Ու մի օր կհանդիպես ... ես գիտեմ ... ❤
Комментарии
Отправить комментарий